การตามดูจิต คือการตามดูเหตุ ที่ทำให้เราเป็นทุกข์
จิตของคนเรามีความเป็นทุกข์อยู่เสมอในชีวิตประจำวัน เช่นทุกข์เกิดจากความไม่สบายกายความไม่สบายใจ, ทุกข์เพราะอยากได้อยากดีอยากมีอยากเป็น, ทุกข์เพราะความกำหนัดรักใคร่, ทุกข์เพราะความรู้สึกฟุ้งซ่าน, ความเหงาความวุ่นวายใจ, ทุกข์เพราะความสูญเสียความผิดหวังความกังวลใจ, ทุกข์เพราะความเจ็บไข้ได้ป่วย, และทุกข์เพราะความกลัวในสิ่งต่างๆเป็นต้น สิ่งเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ในจิตของคนเราได้เสมอในทุกๆวัน สิ่งเหล่านี้คือ อกุศลจิต มีความโลภ ความโกรธ ความหลง ครอบงำจิตอยู่
เมื่อเราได้ตามดูรู้เห็นสิ่งเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นในจิตของตนเองแล้ว ก็ให้รีบท่องธัมมะภาวนาไว้ว่า “ อย่ายินดียินร้าย...อย่าว่าร้ายใคร...อย่าคิดร้ายใคร...” เพื่อเป็นการชำระจิตไม่ให้จิตหลงไป เพื่อให้จิตมีสติรู้ปล่อยวางในอารมณ์ หรือถอนอาการเหล่านั้นออกเสียจากจิตของเรา เพื่อให้จิตของเรากลับมาสู่ความสงบสุข การได้ท่องธัมมะภาวนาไว้เสมอๆในจิต จัดเป็นธรรมมานุสสติ คือการระลึกถึงพระธรรมเป็นอารมณ์ เพื่อให้จิตเกิดความสงบอยู่ในพระธรรมคือกุศลธรรม และยังเป็นการกำหนดรู้ทุกข์ และละเหตุแห่งทุกข์ ที่เกิดในจิตของตนได้ด้วย ทำให้จิตของตนเป็นบุญคือความสบายใจ เป็นกุศลคือจิตมีความผ่องใส ดังนี้.
โดยหลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ วัดป่าหนองเลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น