ภารกิจสำคัญในชีวิต

ภารกิจสำคัญในชีวิตของเราคือการสั่งสมบุญ บุญคืออริยะทรัพย์

คนเราเกิดมาไม่ใช่ที่จะมัวตั้งหน้าตั้งตา ที่จะแสวงหาทรัพย์สินเงินทองเอาไว้ใช้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นเป็นโลกีย์ทรัพย์ เมื่อตายไปแล้วก็ไม่สามารถนำติดตัวไปได้เลย ควรสั่งสมทรัพย์ที่เป็นอริยะทรัพย์ไว้บ้างจะดีกว่า ที่สามารถนำติดตัวไปได้ด้วยเมื่อเราตายจากโลกนี้ไปแล้ว บุญที่เราได้ทำไว้แล้วจะช่วยให้เราได้ไปเกิดในที่ๆ ดีกว่าในปัจจุบันเช่นสวรรค์ หรือกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ใหม่อีกสักครั้ง ก็จะมีอริยะทรัพย์ที่ได้ทำไว้แล้วแต่ชาติที่แล้ว มาช่วยให้เรามีความเป็นอยู่ที่พรั่งพร้อมไปด้วยทรัพย์สมบัติ อริยะทรัพย์คือทรัพย์อันประเสริฐ ที่คนเราสามารถสร้างได้ด้วยการให้ทาน การรักษาศีล และการท่องภาวนา ทั้ง ๓ อย่างนี้เรียกว่าบุญกิริยาวัตถุ หรือสิ่งเป็นที่ตั้งแห่งการบำเพ็ญบุญ ซึ่งจะนำติดตัวไปได้ในภพภูมิใหม่ บุญยิ่งสั่งสมไว้มากๆยิ่งดี เพราะนำความสุขมาให้ในชาตินี้ และชาติหน้า

ดังพุทธศาสนาภาษิตที่พระพุทธองค์ได้ทรงกล่าวไว้ว่า

ปุญญะเจ ปุริโส กะยิรา กยิราเถนัง ปุนัปปุนัง
ตัมหิ ฉันทัง กะยิราถะ สุโข ปุญญัสสะ อุจจะโย.

“เมื่อบุรุษหรือสตรีจะพึงทำบุญ ควรทำบุญนั้นให้บ่อยๆ ควรทำความพอใจในบุญนั้น เพราะการสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ ย่อมนำความสุขมาให้.”

ฉะนั้นจึงควรทำบุญกันไว้ให้มากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุญอันเกิดจากการท่องธัมมะภาวนาที่ทำได้ง่ายที่สุดโดยไม่ต้องเสียเงินเสียทองใดๆ และสามารถทำได้ตลอดเวลา แม้ในชีวิตประจำวันของเราก็สามารถทำได้ มียืน เดิน นั่ง นอน ดื่ม กิน ทำ พูด คิด ด้วยการท่องธัมมะภาวนาไว้เป็นประจำในชีวิตประจำวันของเรา เพื่อให้เกิดความรู้ตัวมากๆ(คือสัมปชัญญะ) อันเป็นเหตุให้จิตเกิดสติรู้สกัดกั้นไม่ให้บาปและอกุศลเกิดขึ้นในใจของเรา หรือรู้ปล่อยวางในอารมณ์ยินดียินร้าย เกิดเป็นกุศลจิต เป็นกุศลธรรม กุศลธรรมนี้แหละคือบุญอันยิ่งใหญ่ เป็นอริยะทรัพย์ที่ควรสร้างไว้ให้มากๆในใจของเรา เพื่อให้ใจของเรานำติดไปในชาติหน้า จึงทำให้เรามีสุขในชาตินี้ และสุขในชาติหน้า ดังนี้.

คาถาไว้ท่องธัมมะภาวนาให้จิตเกิดเป็นกุศลธรรมคือ “อย่ายินดียินร้าย...อย่าว่าร้ายใคร...อย่าคิดร้ายใคร...” ยิ่งท่องได้มากยิ่งจะทำให้มีสติรู้ปล่อยวางได้มาก ก็ยิ่งจะมีความสงบสุขได้มาก

โดยหลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ วัดป่าหนองเลง