การสร้างหลักประกันให้กับชีวิต ในทางที่ดีคือสุคติ
ชีวิตนี้เกิดมาจะไร้ค่า ถ้าไม่รู้จักแสวงหาหลักประกันให้กับชีวิต เพราะชีวิตต้องท่องเที่ยวไปตามยถากรรมตามอำนาจของบุญและบาป (คือกุศลจิตหรืออกุศลจิตเป็นเหตุ) ถ้าเราได้สร้างคุณงามความดีไว้มากๆ ก็จะได้ไปเกิดในสวรรค์ ถ้าเราสร้างแต่ความชั่วก็ต้องไปเกิดในแดนนรกหรือสัตว์เดรัจฉานเป็นแน่ ถ้าสร้างทั้งสองอย่างเสมอกันก็ไม่แน่ว่าจะได้ไปเกิดเป็นอะไร ก็แล้วแต่ขณะจิตเดียวจะเกิดด้วยกุศลจิต หรืออกุศลจิต ขณะจิตเดียวที่ว่าก็คือคนเราเวลาจะตาย จะเกิดจิตที่จะตายขึ้นมาดวงหนึ่งเรียกว่า ”จุติจิต” จุติจิตนี้จะอาศัยกุศลจิต หรืออกุศลจิตเป็นเหตุให้เกิด ”จุติจิต” แล้วก็ดับไปกลายเป็นปฏิสนธิจิต คือไปเกิดตามอำนาจของกุศลคือบุญ หรืออกุศลคือบาป ถ้าปกติเราไม่เคยได้ท่องธัมมะภาวนาเพื่อเจริญสติ ให้จิตเป็นกุศลเตรีอมพร้อมไว้ โอกาสที่กุศลจิตจะเกิดในขณะจะตายก็คงเกิดได้ยาก เพราะจิตเรามักหลงไปกับ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ต่างๆอยู่ตลอดเวลาทำให้จิตส่งออก เพราะรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส คือวัตถุแห่งกามที่ชวนให้รัก, ชักให้ใคร่, พาใจให้ไหลหลง, ตลอดเวลาในชีวิตประจำวัน เป็นเหตุให้เกิดแต่กิเลสคือความอยาก ที่เป็นอกุศลจิตอยู่เสมอๆ
เพราะฉะนั้น จึงไม่ควรเป็นคนประมาท ควรมาสร้างหลักประกันให้กับชีวิตของเรา จะดีกว่าด้วยการท่องธัมมะภาวนาไว้ในใจให้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่เป็นการชำระจิตให้ขาวรอบ เพื่อให้เกิดสติทำให้จิตเราเป็นกุศลจิต รู้จักปล่อยวางไม่ยินดียินร้าย ความยินดียินร้ายเป็นกิเลสคือความอยาก เป็นอกุศลจิต มีสติรู้ปล่อยวางได้ก็เป็นกุศลจิต จิตเป็นกุศล สุคติโลกสวรรค์ก็เป็นอันหวังได้.
คำท่องธัมมะภาวนาว่า “อย่ายินดียินร้าย...อย่าว่าร้ายใคร...อย่าคิดร้ายใคร...” เป็นบทภาวนาเพื่อให้เกิดสติรู้สกัดกั้นบาปอกุศลไม่ให้เกิดขึ้น ท่องกันไว้นะเพื่อสร้างหลักประกันให้กับชีวิต ให้จิตมีสติเกิดแต่กุศลเตรียมไว้ เพราะชีวิตนี้มีแต่ความไม่เที่ยง อะไรๆมันไม่แน่อยู่เสมอ พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสไว้ว่า “ความเพียรเป็นกิจที่เราจะต้องทำในวันนี้ ใครเล่าจะรู้ว่า ความตายอาจจะมีมาในวันพรุ่งนี้” ดังนี้.
โดยหลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ วัดป่าหนองเลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น