ธัมมะทำให้เกิดความสงบสุข ถ้าอยากสงบสุขก็ต้องปฏิบัติธรรม
การปฏิบัติธรรม ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องไปแสวงหาที่ปฏิบัติให้ยุ่งยาก ในชีวิตประจำวันของเราก็ปฏิบัติธรรมได้ เพียงมีการเจริญสติเท่านั้น การเจริญสติก็ต้องมีอุบายในการเจริญสติ นั้นก็คือการมีคำภาวนาไว้ในใจของตนคอยท่องเอาไว้ให้ตลอด การท่องบทภาวนาไว้ตลอดนั้นแหละคือการปฏิบัติธรรม เมื่อได้ท่องบทภาวนาไว้ตลอด ก็จะไปสร้างความรู้ตัวให้กับจิตของตน(ที่เรียกว่าสัมปชัญญะ คือความรู้ตัว) เมื่อจิตมีความรู้ตัวมากๆ ก็จะทำให้จิตเกิดสติ รู้สกัดกั้นไม่ให้จิตเกิดบาปอกุศล ที่เป็นกิเลส ความโลภ ความโกรธ ความหลง การมีความเพียรในการท่องภาวนาไว้ตลอดนั้นแหละ คือการมีความเพียรเครื่องเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ ถอนความพอใจ หรือความไม่พอใจ ในโลกออกเสียได้ ตามความหมายในสติปัฏฐาน ๔ หรือความมีสติชอบ ตามในอริยมรรคมีองค์ ๘ ประการที่ได้กล่าวไว้
อุบายในการเจริญสติ คือบทธัมมะภาวนาว่า “อย่ายินดียินร้าย...อย่าว่าร้ายใคร...อย่าคิดร้ายใคร...” มีที่มาจากความดำริชอบในอริยมรรค เมื่อมีความเพียรชอบในการดำริชอบก็เริ่มมีสติชอบ ก็จะทำให้เกิดการพูดจาชอบ คือไม่พูดโกหก,ไม่พูดด่าคำหยาบ,ไม่พูดสอเสียด,ไม่พูดเพ้อเจ้อ, มีการทำการงานชอบ คือไม่ฆ่าสัตว์,ไม่ลักทรัพย์,ไม่ประพฤติผิดในกาม, มีการเลี้ยงชีวิตชอบ คือไม่ประกอบมิจฉาอาชีวะ มีสติชอบ มีสมาธิชอบ แม้ในขณิกะสมาธิ ก็เริ่มจะทำให้เกิดปัญญา มีความรู้ในสภาวธรรมต่างๆตามมาให้เกิดรู้แจ้งในอริยสัจ ๔ คือความเห็นชอบ รวมเรียกว่าอธิศีล อธิจิต อธิปัญญา หรือเป็นศีล สมาธิ ปัญญา นี่คือแนวทางการปฏิบัติธรรมทางสายกลาง ที่ใครๆก็สามารถทำได้ จริตไหนๆก็มาปฏิบัติตามได้ และให้ผลได้กับทุกๆคน ที่มีความเพียรชอบในการปฏิบัติธรรมตามแนวทางในอริยมรรคมีองค์ ๘ ประการนี้ ก็จะทำจิตมีความสงบสุข เพราะบุญคือความสบายใจ เพราะกุศลธรรมคือจิตมีความผ่องใส ดังนี้.
โดยหลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ วัดป่าหนองเลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น