จิตวุ่นวายเพราะกิเลสอยากได้ ต้องรู้ทำจิตไม่ให้วุ่นวาย
โลกเราทุกวันนี้มีแต่การแข่งขันกันสร้างความเชื่อความหลง เพื่อให้คนวุ่นวายใจด้วยกิเลส มีความอยากได้สูง จึงได้สร้างสิ่งที่เป็นรูปธรรม และนามธรรม มายั่วยุจิตใจของคน ให้หลงใหลไปกับสิ่งปรุงแต่งต่างๆที่ได้สร้างขึ้นมาชวนเชื่อ สิ่งที่เป็นรูปธรรมคือจับต้องได้ที่มากับ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสต่างๆ ทางธรรมเรียกว่าวัตถุแห่งกาม ที่ชวนให้รัก,ชักให้ใคร่,พาใจให้ไหลหลง, เมื่อใครได้รับรู้สิ่งเหล่านี้ทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ก็จะเกิดความรู้สึกยินดียินร้าย,ความพอใจหรือความไม่พอใจ,ความชอบใจหรือความไม่ชอบใจ, ที่เกิดเป็นกิเลสคือความอยาก เมื่อเราได้เสพคุ้นกับสิ่งเหล่านี้ด้วยความอยากบ่อยๆ ก็จะเกิดเป็นตัณหา คือความทะยานอยากมากยิ่งขึ้นๆ จึงสร้างความวุ่นวายใจได้ และจะแสวงหาให้ได้มาให้ได้ เพื่อสนองตัณหาของตน
ส่วนที่เป็นนามธรรม ก็คือการสร้างวาทะกรรมให้คนหลงเชื่อในเรื่องเภทภัยต่างๆ เพื่อให้เกิดความกลัว ความระแวง ความว้าวุ่นใจ เป็นจุดขาย ทั้งวิทยาศาสตร์และไสยศาสตร์ จึงเป็นที่มาแห่งความวุ่นวายของโลก เพราะชาวโลกมักขาดวิจารณญาณ ไร้การไตร่ตรองให้ถ้วนถี่ ในสิ่งที่ได้รับรู้มาในวาทะกรรมเหล่านั้น จึงอาจทำให้เกิดความคิดเห็นผิด จากธรรมนองและครองธรรมได้ โดยถูกความโลภ ความโกรธ ความหลง ครอบงำจิตใจ โลกวุ่นวายเพราะเหตุนี้
การรู้ทำใจของเราไม่ให้หลงวุ่นวายไปกับโลกเป็นสิ่งสำคัญ เราจะต้องเป็นผู้มีสติ การจะมีสติเราจะต้องมีความเพียรในการท่องธัมมะภาวนาไว้ให้ตลอดวัน เพื่อให้เกิดความรู้ตัวในจิต(คือสัมปชัญญะ) อันเป็นเหตุให้จิตของเราเกิดสติรู้สกัดกั้นไม่ให้เกิดบาปและอกุศล คือความรู้สึกยินดียินร้าย,ความพอใจหรือความไม่พอใจ,ความชอบใจหรือความไม่ชอบใจ,ที่เป็นสาเหตุให้เกิดกิเลสตัณหา จนเป็นความรู้ปล่อยวางได้เองโดยอัตโนมัติ จิตของเราก็จะไม่หลงเกิดความวุ่นวายใจไปกับโลกใบนี้ จิตของเราก็จะมีแต่ความสงบสุข อยู่กับโลกอย่างร่าเริงใจเพราะการมีสติ คำไว้ท่องภาวนาเป็นหัวข้อของธัมมะจึงเรียกว่า“ธัมมะภาวนา”หรือธัมมานุสสติ คือการระลึกถึงธัมมะเป็นอารมณ์ธรรมคือกุศล เพื่อสร้างความรู้ตัวให้กับจิตของเราคือ ” อย่ายินดียินร้าย...อย่าว่าร้ายใคร...อย่าคิดร้ายใคร...” ท่องไว้ให้ตลอดวันจะทำให้มีสติรู้สกัดกั้นไม่ให้เกิดบาปและอกุศล ไปตามหัวข้อของธัมมะโดยอัตโนมัติ ดังนี้.
โดยหลวงพ่ออุดม มหาปุญโญ วัดป่าหนองเลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น